یادداشت|حرکت نفتکشهای ایرانی با پرچمی برافراشته رزمایشی ملی در آب‌های جهانی بود
حرکت نفتکشهای ایرانی با پرچمی افراشته یک رزمایش مهم ملی در آب‌های جهانی بود، یک ورود تحریک‌کننده به حیات خلوت آمریکا و البته سودی انکار نشدنی برای دو دولتی که روزگار سختی را می‌گذارنند.
به گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ ورود غرورآفرین نفتکشهای ایرانی به آب‌های سرزمینی ونزوئلا، به طور حتم، نتیجه مقاومت بود، نه مذاکره. فعالان فضای مجازی نیز همچون محافل خبری و کارشناسی، به این تحول شگرف واکنش نشان دادند که یادداشت پیش رو، با برجسته کردن مقاومت در برابر نظام سلطه، به این حقیقت پرداخته است.
1. سرانجام نخستین نفتکش ایرانی حامل سوخت با پرچم افراشته وارد آب‌های ونزوئلا شد... (این را بگذارید گوشه ذهنتان)... اما یک سال پیش بود، تیرماه یک سال پیش، صبحی از خواب بیدار شدیم و تصاویر استقرار نیروهای بریتانیایی مستقرشده در کف نفتکش ایرانی را دیدیم، نفتکشمان در تنگه جبل‌الطارق به اشغال دزدان دریایی چکمه‌پوشی درآمده بود که نمی‌خواستند نفت ایران حتی پنهانی و محدود صادر شود، تصاویری تحقیرکننده که ازقضا واقعیت داشتند... گذر زمان کوتاهی ایران را به واکنش متقابل کشاند تا این بار نیروهای دریایی ایران نفت‌کشی بریتانیایی را توقیف کنند، چشم در برابر چشم، باب گفتگو باز شد و نهایتاً نفتکشمان آزاد، (نفتکشهای آن‌ها اما با تأخیری به‌اندازه فاصله بین دو اقدام)
2. حرکت نفتکشهای ایرانی به سمت ونزوئلا (دو ملت تحریمی آمریکا) و دریافت طلا در برابر بنزین آغاز یک حرکت جدید بود، خط بطلان به ایده نفت در برابر غذا و نهایتاً خط‌ونشان به جهانی که رئیسش ترامپ باشد... آیا این تبادل اوضاع تهران و کاراکاس را در میانه مشکلاتشان دگرگون می‌کند؟ خیر!، آیا نظام تحریم‌ها فرومی‌پاشد؟ خیر! آیا این حادثه اهمیتی دارد؟ آری! خیلی زیاد... حرکت نفتکشهای ایرانی با پرچمی افراشته یک رزمایش مهم ملی در آب‌های جهانی بود، یک چشمک مهم از سوی بلوک تحریمی‌ها به سایر دولت‌ها، یک ورود تحریک‌کننده به حیات خلوت آمریکا و البته سودی انکار نشدنی برای دو دولتی که روزگار سختی را می‌گذرانند!
۳. آری این‌چنین بود برادر! شما هم می‌توانید شریک این پیروزی باشید، حتی شما روزنامه‌هایی که از کودتای آمریکا در خاک این کشورها ذوق کردید، حتی شما رئیس‌جمهوری که تا سال سوم ریاست برای اثبات حسن ظن خود به اوباما به آمریکای لاتین سفر نکردی، حتی شما که سال‌ها مهم‌ترین دوستان ایران را به سخره گرفتید و از ایده سرمایه‌های بزرگی که آمریکا و اروپا سرازیر ایران می‌کنند گفتید... آری برادر، چنین است جهان، جهان آن رؤیای مکتوب در آرزوهای سازندگی و شرق و قانون نبود، جهان همین‌جاست، جایی که حقت را با حقوق بین‌الملل می‌گیرند و تو خود باید انگشت در چشمان آن حقوق کنی و حقت را بیرون آوری... همه به این پرچم افراشته افتخار می‌کنیم، گذشته‌ها گذشته، روزی قاسم سلیمانی را هم بابت حضور در سوریه توبیخ می‌کردید تا انفجار پاریس رسید، تا حمله به بهارستان رسید و فهمیدید امنیت بها دارد و ازقضا شما خون به دل هزینه‌داده‌ها کرده بودید، شما صدای گوش‌خراش حقیقت را دیر می‌شنوید اما خوب است که بوی پیروزی زود به مشامتان می‌رسد و در عکس‌های یادگاری ظاهر می‌شوید!
صادق فرامرزی، فعال فضای مجازی
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
